Eik
De eik of eikenboom is een inheemse loofboom. Hij is enorm belangrijk voor de biodiversiteit. Van alle inheemse boomsoorten is de eik diegene die de meeste inheemse insecten herbergt. Daarnaast biedt hij schuilplaats en voedsel aan tal van vogels en kleine zoogdieren.
Eikels zijn een belangrijke voedselbron voor eekhoorns, boomklevers, everzwijnen, dassen, reeën en herten.
Eiken kunnen gemakkelijk tweehonderd jaar oud worden. Volwassen eiken die volwaardig kunnen uitgroeien, ontwikkelen een kroon van 25 tot 40 meter breed en worden tot 30-35 meter groot. Gaaien en eekhoorns zorgen voornamelijk voor de verspreiding van eiken.
Ziektes op Eik
Eikengalwesp
De eikengalwesp (Cynips quercusfolii) legt haar eitjes op de onderkant van eikenbladeren. Het blad reageert door de eitjes in te kapselen, waardoor galappels ontstaan die variëren in grootte en kleur (van geel tot rood). Er bestaan ongeveer vijftig verschillende soorten galwespen die op de eik leven. Deze galwespen leven in symbiose met de eik en zijn niet schadelijk voor de boom.
Eikenprocessierups
De eik is de belangrijkste waardplant voor de eikenprocessierupsvlinder. De rupsen eten eikenbladeren, met als zichtbaar gevolg kaalgevreten eikenbomen. Droge winters en droge, warme zomers stimuleren de ontwikkeling van de rups. Naast kaal gevreten eikenbomen, veroorzaken deze rupsen vooral ernstige jeukhinder bij mensen die in contact komen met hun brandharen. Dit kan serieuze gezondheidsproblemen opleveren.
Eikenbomen kunnen zich goed herstellen van de kaalvraat. Het is maar als ze jaar na jaar getroffen worden, dat de boom zal verzwakken. Verzwakte bomen zijn gevoelig aan de aantasting van de eikenprachtkever.
Eikenprachtkever
De eikenprachtkever is een metaalblauwe kever van 8 tot 14 mm groot, die te herkennen is aan twee witte stippen langs de dekschildnaad en de witte stippen aan de onderzijde van het lichaam. Deze kever komt vooral voor in het binnenland, in bosranden met eiken, maar ook solitaire eiken kunnen haar herbergen. De eikenprachtkever richt zich op bomen die verzwakt zijn, vaak door fluctuaties in de grondwaterstanden, die als een belangrijke oorzaak worden gezien. Op sommige plekken kan deze kever massale sterfte van eikenbomen veroorzaken.
De kever vliegt tussen mei en augustus. Eitjes worden in groepjes afgelegd in schorsspleten onderaan de stam. De larven maken lange, slingerende gangen onder de schors waardoor de sapstroom wordt onderbroken. De larven worden tot 45 mm lang en kunnen twee jaar in de bast blijven. In het voorjaar komen jonge kevers tevoorschijn via een D-vormig uitvlieggaatje.
De sterfte begint bovenin de boom en verspreidt zich over een aantal jaren naar beneden waardoor de boom uiteindelijk dood gaat. Behalve Eik-soorten kunnen ook Beuk en Esdoorn worden getroffen.
Bastaardsatijnvlinder
De bastaardsatijnvlinder komt vooral voor in de kuststreek maar ook elders in het land kan deze vlinder worden waargenomen. Meidoorn, duindoorn, walnoot, wilg, eik en braam zijn waardplanten waarop de bastaardsatijnvlinder eitjes kan afleggen. Aan de kust is de duindoorn de meest geliefde plant.
Eitjes worden in augustus afgelegd op het bladeren boven in de struik of boom. De rupsen eten enkele weken van het groen en maken dan een gemeenschappelijk nest van spindraden in de takken. Hierin overwinteren de rupsen. Als de boom of struik in het voorjaar weer blad krijgt, vreten zij zich vol totdat ze volgroeid zijn. Dit kan een behoorlijke aanslag betekenen op de boom. De eik overleeft dit door in juli zijn slapende knoppen te laten uitkomen. De bastaardsatijnvlinder vliegt tussen juni en augustus met een piek in juli.